به اذعان اهل فن، فضای برگزاری بازی داخل ورزشگاه، از سطح کیفی بسیار مناسبی برخوردار بود، بویژه آن که پس از اتمام بازی جلال مرادی به عنوان ناظر بازی که به سختگیر بودن هم معروف است از شرایط برگزاری و عوامل برگزار کننده بسیار راضی بود و نمره خوبی به آنها داد. اما این شرایط محدود به داخل استادیوم است. درست چندین متر آنطرفتر و پشت دیوارهای زیبای ورزشگاه، حاشیه های عجیب دل هواداران واقعی فوتبال را آزرده کرد.

ماجرا از این قرار است که پس از کوتاه آمدن شورای تامین مشهد نسبت به ساعت برگزاری مسابقه، مقرر شد بازی مطابق نظر سازمان لیگ راس ساعت ۴۵/۲۰ برگزار شود. اما مدیرانی که مسئول تامین امنیت این مسابقه بودند به نیروهای تحت امر خود دستور می دهند حدود ساعت ۲۰/۲۰  درهای ورزشگاه بسته شود و به هیچ یک از فوتبال دوستانی که هنوز موفق نشده اند وارد ورزشگاه شوند اجازه ورود داده نشود. این کار که بدون اطلاع رسانی قبلی صورت گرفته بود، باعث شد که تعدادی از هواداران فوتبال که بلیت تهیه کرده بودند، نتوانند مسابقه افتتاحیه لیگ را از نزدیک ببینند.

تصور کنید، در روزهای قبل وقت گذاشته اید، بلیت مسابقه را هزینه کرده و تهیه نموده اید، به فرزند خود قول داده اید، یا با اقوام یا دوستان برنامه ریزی کرده اید که آخر هفته به ورزشگاه بروید و بازی تیم مورد علاقه خود را از نزدیک ببینید، با این وجود، و با رعایت قوانین و انجام دستورالعمل های موجود، با سدی به نام ماموران امنیت برگزاری مسابقه روبرو می شوید و از ورود شما به ورزشگاه جلوگیری می شود. در این شرایط چه حالی به شما دست می دهد؟

ممانعت از ورود به ورزشگاه برغم داشتن بلیت ،  اعتراض بسیاری از هواداران بیرون مانده از ورزشگاه را برانگیخت ، این گروه ابتدا درنهایت ارامش تلاش کردند تا بتوانند با گفت و گو، راهی برای ورود به ورزشگاه پیدا کنند. اما همین موضوع باعث شد نیروهای یگان ویژه مستقر در اطراف ورزشگاه، با دستور مافوق خود بارها به صف هوادران هجوم برده و سعی کنند به صورت نمایشی و تردد موتورسیکلت های انتظامی و ایجاد سروصدا، هواداران را پراکنده و اطراف ورزشگاه را خالی کنند. این حملات نمایشی گاهی اوقات به زد و خورد فیزیکی با هواداران هم تبدیل شد .

 این شرایط درحالی بروز کرد که اگر بدلیل پر شدن ظرفیت ورزشگاه این تصمیم گرفته شده است که محتمل ترین گزینه نیز هست و به اذعان افراد داخل ورزشگاه و نیز تصاویر تلویزیونی در بدترین حالت حدود چهار پنجم ظرفیت ورزشگاه پر شده بود، در این حالت باید به این موضوع اشاره کرد که شورای تامین در روزهای قبل، فقط با فروش ۱۵ هزار بلیت موافقت کرده بود، یعنی چیزی در حدود نیمی از کل ظرفیت ورزشگاه، حال چگونه می شود که ظرفیت ورزشگاه تقریبا تکمیل و درها بسته شده است. این تعداد زیاد هوادار بدون بلیت، چگونه توانسته اند وارد ورزشگاه شوند.

درعین حال باید پرسید چگونه مسئولان مربوطه به نیروهای تحت امرشان دستور میدهند تا به صف هواداران فوتبالی که عموما بلیت مسابقه را دردست دارند،  هجوم ببرند و آنها را متفرق کنند. این درحالی است که  بسیاری از این فوتبال دوستان به همراه فرزندان کودک و نوجوان خود به سمت ورزشگاه آمده اند. به فرض در امان ماندن و آسیب ندیدن کودکان از این وضعیت تعقیب و گریز، چه تصویری در ذهن نوجوانان این مرز وبوم از پلیس و تفریح سالم بوجود میآید؟

***یک روایت دیگر ازحاشیه های عجیب

درهمین راستا یکی از خبرنگاران حاضر درورزشگاه نیز می گوید:به جز شکست نماینده مشهد که کام طرفداران فوتبال استان را تلخ کرد، و با وجود تلاش مسئولان هیات فوتبال استان و مخصوصا عوامل مجموعه ورزشی آستان قدس رضوی و ورزشگاه امام رضا (ع) برای برگزاری این مسابقه به بهترین شکل ممکن، اتفاقاتی در حواشی دیدار پنجشنبه پدیده و پرسپولیس افتاد که آن را به خاطر برخی عوامل نه چندان خوشایند در ذهن ها به ثبت رساند. مشکل حضور گسترده هواداران برای اولین بار در ورزشگاه امام رضا (ع) یکی از دغدغه های اصلی پیش از شروع این مسابقه بود و حساسیتی که نیروی انتظامی تحت تاثیر آن قرار داشت مشکلات گسترده ای را برای طرفداران فوتبال و خبرنگاران به وجود آورد به گونه ای که کار برای برخی از اصحاب رسانه به آسیب های جسمی نیز کشیده شد.

به هیچ عنوان نمی خواهیم حتی لحظه ای به این فرضیه فکر کنیم که سخت گیری بیش از حد نیروی انتظامی به خاطر مشغله های گسترده ای است که این نهاد به خاطر چنین مسابقه ای در مرکز شهر مشهد متحمل می شود، یا می خواهد اینگونه شرایط را برای تصمیم گیری نهادهای اجرایی برای دفعات آینده به برگزاری بی دغدغه در خارج از مشهد منحرف کند؛ چون بارها نیروی انتظامی تعهد و تلاش گسترده خود برای برقراری نظم و امنیت را در رویدادهای مختلف نشان داده است؛ اما آن چیزی که در اطراف درهای ورودی ورزشگاه امام رضا (ع) پیش و در جریان برگزاری مسابقه شاهد آن بودیم علامت سوال بزرگی را به وجود آورد.

ماموران نیروی انتظامی در چندین ورودی ورزشگاه، هم در بیرون و هم در داخل مجموعه ورزشی بدون دلیل خاصی از ورود طرفداران که بلیت به همراه داشتند جلوگیری کرده و علاوه بر تشکیل جمعیتی ناراضی، از روش های عجیبی که شامل اسپری فلفل، شوکر و دنبال کردن مردم بود برای انصراف آن ها از حضور در داخل استادیوم اصرار داشت. اتفاقی که برای بسیاری که بلیت در دست داشتند این سوال را به وجود آورده بود که ایا این انرژی و تمرکز نیروی انتظامی که برای بحث و جدل، درگیری های لفظی با مردم و دنبال کردن یکدیگر خرج شد با اندکی مدیریت بهتر نمی توانست برای حضور منظم آن ها خرج شود.

دیدن کودکانی که که به خاطر شنیدن فریادهای ماموران  ونمایش مکرر شوکر و باتوم توسط پلیس موتورسوار با آن ابهت خاص تاعمق وجود ترسیده بودند و جوانانی که بلیت به دست برای ساعتی تفریح سالم راهی ورزشگاه شده بودند اما با درد ناشی از ضربه ای و زخم حاصل از برخورد موتورسیکلت درراه بازگشت بودند از صحنه های تکان دهنده حاشیه افتتاحیه بود.

این شرایط زمانی پیچیده تر شد که ماموران، اصحاب رسانه را نیز درگیر این ماجراها کردند! به هم خوردن حال یک عکاس ورزشی کنار درب ورودی خبرنگاران و عکاسان به خاطر استنشاق اسپری فلفل صحنه های تاسف بار بود. با وجود تلاش های صورت گرفته مخصوصا از طرف مسئولان تربیت آستان قدس و مجموعه ورزشی امام رضا (ع) که صادقانه و دلسوزانه بود، در مجموع شکل برگزاری یک رویداد ورزشی و تفریحی می توانست بسیار راحت تر و بی دردسرتر از آن باشد که در غروب روز پنجشنبه در اطرف ورزشگاه شاهد آن بودیم.

مسلما عکاسان و خبرنگاران که دچار جراحت و ضرب خوردگی شده اند می توانند این اتفاقات را بعد از مدتی فراموش کنند، اما آن ترس و نگرانی در ذهن و روان بسیاری از کودکان و نوجوانان که فقط می خواستند آخر هفته خود را با پدرانشان شاهد فوتبال تیم مورد علاقه خود باشند، چیزی نیست که به این زودی برای آن ها فراموش شود.